- صفحه اصلی
- بلاگ : سوابق و تاریخچه حرارت دهی چوب
سوابق و تاریخچه حرارت دهی چوب
- تاریخ انتشار : ۱۶-۱۱-۱۴۰۰
- دسته بندی : مقالات
- خواندن در ۳ دقیقه
چوب ماده ای طبیعی است که از دیر باز مورد استفاده بشر در مصارف گوناگون بویژه به عنوان مصالح ساختمانی بوده است.
کار برد چوب و مصنوعات چوبی ضمن ایجاد حس نزدیکی به طبیعت، موجب آرامش و گرما بخشی به محیط زندگی می شود که نیاز به آن در شیوه زندگی مدرن امروزی بیش از پیش احساس می گردد.
متاسفانه چوب به علت ماهیت آب دوست خود، در مقابل تغییرات رطوبت بسیار حساس است و تغییر در میزان رطوبت منجر به تغییر ابعاد آن می گردد.
تغییرات ابعادی چوب در جهات مختلف یکسان نبوده و این ویژگی موجب بروز معایبی همچون تابیدن، کاسه ای شدن و ایجاد ترک و شکاف در چوب آلات می گردد که به شدت کاربرد و دوام مصنوعات چوبی را، به خصوص در فضای آزاد، محدود می سازد.
برای حل این معضل روشهای مختلفی نظیر تزریق مواد تثبیت کننده ابعاد به چوب، پوشش سطح آن با مواد مقاوم به آب و… که هرکدام معایبی همچون سمی بودن مواد حفاظتی، هزینه بسیار زیاد، کاهش خاصیت مقومت در برابر رطوبت در طول زمان، از بین بردن زیبایی و نقوش چوب و غیره، داشته اند که این عوامل کاربرد این روشها را محدود کرده است.
یکی از راهکارهای جلوگیری از تغییرات ابعاد چوب که عموما در اواخر دهه نود میلادی توسعه یافته و از دهه اول هزاره اخیر به صورت تجاری به بازارهای جهانی راه یافته است، تیمار حرارتیآن در دمای بالاتر از ۱۸۰ درجه سانتیگراد می باشد.
این فرآیند که در حقیقت پیرولیز کنترل شده چوب در غیاب اکسیژن استبا حذف گروههای آبدوست (OH) موجود بر روی مولکولهای مواد ساختمانی چوب (سلولز- همی سلولز و لیگنین )، باعث عدم جذب آب و در نتیجه تغییرات ابعادی چوب می شود. محیط واکنش با اکسیژن اندک از سوختن چوب در دمای بالای انجام فرآیند جلوگیری میکند. همچنین در طی این فرآیند، قندها و مواد فرار چوب تجزیه و تبخیر شده که باعث عدم مطلوبت دائمیچوب برای عوامل قارچی و حشرات چوبخوار می گردد و باعث افزایش بسیار زیاد دوام طبیعیچوب آلات تیمار حرارتی شده می شود.